Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qarğıma — «Qarğımaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğmalamaq — f. 1. Yavaşca, yüngülvari boğmaq, sıxışdırmaq. 2. dan. Qarğış etmək, nifrin etmək, qarğımaq. 3. vulq. Yedirtmək, bir şey vermək. (yeməyə). // vulq. Yemək, udmaq, içəri ötürmək. Bu da sözdürmü, qazandıqlarımız parələri; Hey verək boğmalasın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lənət — <ər.> 1. Dini etiqada görə Allahın mərhəmətindən məhrum olma, nifrin (adətən köməkçi feillərlə işlənir). Lənət damğası basmaq – lənətləndirmək. Lənət etmək (eləmək, oxumaq, yağdırmaq) – nifrin etmək, qarğımaq. Ürəyində ağrı, gözündə həsrət; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lənətləmək — f. Nifrin etmək, qarğımaq, lənət oxumaq. İskəndər «Ölülər aləmi»nin saxtakarlığını, yalanını, puç və mənasızlığını faş edib lənətləyir. M. İ.. Lənətlədi, od yağdırdı, yurdum hər yandan; Ölüm! – dedi, – qart düşmənə, – yurdumun səsi. N. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəfəs — is. <ər.> 1. Ciyərlə havanı içəri alıb buraxma (insan və heyvanlarda oksigen udub karbon qazı buraxma prosesi). Nəfəs üzvləri. Dərindən nəfəs almaq. // Ciyərlə alınıb buraxılan hava. <Müəllim və Tellinin> başları birbirinə çox yaxın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaramaq — f. məh. bax qarğımaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarğamaq — bax qarğımaq. Yeri, gözəl, yeri, sənə qarğamam; Ölənədək işin ahü zar olsun! X. Q.. <Əzim baba:> Mən elə hər zaman bu qırğını törədən mazarata qarğamışam, bu da havayı gedə bilməzdi. S. R.. Başmaqlarını sürüyə sürüyə onun dalınca yortan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarğış — is. Birisinin haqqında pis arzu, nifrin, bəddua. Gər mənə nifrin edər düşmən, mən ondan qəm yeməm; Kim münafiqdən gələn qarğış dua nisbətlidir. X.. Matməəttəl qalmışam ki, bu nə bəladı, nəzərdi, gözdü, afatdı, vurğudu, qarğışdı, nədi, bilmirəm. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarğışlamaq — f. Qarğış etmək, qarğımaq. Kərimin anası oğlunu bu halda görcək, əhvalatdan xəbərdar olardı ki, Kərimi falaqqaya salmışlar və mollanı qarğışlamağa başlardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxa — is. 1. Paltarın boyun keçən hissəsi, habelə bu hissəyə tikilən və boyunu əhatə edən parça zolağı. Enli yaxa. Köynək yaxası. Kostyumun yaxası kirlənib. Sırmalı yaxa. – Mina kəmər xub yaraşır belinə; Yaxası qızıldan düymələnibdir. A. Ə.. Məsum kişi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
